Boeken

Mijn boeken staan bekend om de overtuigende personages en een wereld die niet zwartwit is. Voor mij is dat een logische combinatie: een personage dat levensecht moet aanvoelen, zit ergens in het schemergebied tussen goed en kwaad. Dus als je een wereld vult met zulke personages, is die automatisch niet meer zwartwit. Het een komt voort uit het ander.

En bestaat het ultieme goede en kwade eigenlijk wel? Of is dit een kwestie van perspectief? Ik denk dat laatste. Waar en in welke omstandigheden je geboren bent, bepalen welke denkbeelden je hebt en aan welke zijde van een conflict je opgroeit. Vanaf je geboorte wordt jouw definitie van het goede en het kwade al gevormd. Nog zonder dat je het door hebt.

En dat gegeven vind ik interessant om te gebruiken. Het brengt nuance aan in mijn verhalen. Aan welke zijde iemand ook staat, op zijn manier wil hij de wereld mooier maken. Ja, zelfs Kasimirh of Kaban of Jakob.

Ik ben er ontzettend trots op dat ook lezers aangeven dat dit de kracht van mijn verhalen is.

Sneakpeak Storm deel 2

Een aangename wind blies om Nealyn heen. De rivier van lava stroomde gestaag naar een lager gelegen punt. De lucht erboven trilde door de hitte.

Ze slenterde naar de stroom en hurkte neer. De kleurschakeringen in de lava, van fel oranje naar donkerrood, waren schitterend. Soms pakte de stroperige substantie zich samen tot kussens in het landschap. De kleur verdonkerde terwijl het gesteente stolde. Vaak brak dan toch weer de meer vloeibare onderlaag door de korst, wat resulteerde in nog fantastischere vormen.

Ze stak haar hand uit en liet de lava tussen haar vingers doorstromen. ‘Dit is wie ik ben,’ fluisterde ze, ‘maar wie wil ik zijn?’

Ze schepte wat op en vormde het tot een beeldje van zichzelf: een gevleugelde vrouw. Bij het gezicht aarzelde ze. Nadat ze vanuit het hiernamaals naar deze wereld was gekomen, had ze een lichaam nodig gehad. Ze had gekozen voor het uiterlijk van de enige mens die ze kende: Lilith. Maar dat was niet wie ze echt was.

Nealyn dacht er een tijdje over na, maar wist niet hoe ze zichzelf dan wel moest vormgeven. Ze liet magie in het beeldje stromen. De gesmolten substantie droop tussen haar vingers door en vermengde zich met de lava.

Ze was vastbesloten om te ontdekken wat ze wilde worden voor ze Jakobs magie erbij kreeg. Want dan was het wellicht te laat om een eigen keuze te maken.

WAT ANDEREN ZEGGEN: Ferry Visser

Aldus overtrof Kim ten Tusscher zichzelf met het schrijven van ‘Blind’. Het bevat ijzersterke passages, een verdieping in de thematiek van de serie en een nieuw sterk personage. Daardoor zou deze sleutelroman een mustread, pageturner en aanrader genoemd kunnen woorden, maar geen van deze woorden dekt de lading precies van hoe goed ‘Blind wel niet is!

Boeken

Ik ben er ontzettend trots op dat ook lezers aangeven dat dit de kracht van mijn verhalen is.

Sneakpeak Storm deel 2

Kim ten Tusscher

Boeken

Informatie