Deze blogpost publiceerde ik al in 2014, maar met alles omzetten naar mijn nieuwe website kwam ik hem nu weer tegen. Wat leuk om dit terug te lezen. En om mijn eigen vraag te beantwoorden: Nee, zelfs alweer bijna 5 boeken verder ben ik nog steeds net zo nerveus als ik toen met Jager was.

Lees je mee?

Nu Jager bijna uitkomt, vraag ik me af: Zal het ooit wennen, die zenuwen nu anderen het gaan lezen en ik er echt niets meer aan kan veranderen? Die onzekerheid komt vooral omdat dit verhaal niet vanzelf kwam.

Na Lilith vond ik het heel moeilijk om het schrijven weer op te pakken. Ik had echt tijd nodig om afscheid van haar te nemen voor ik kon beginnen aan een nieuw verhaal. En dat terwijl ik al lang wist waar dat nieuwe verhaal over moest gaan. Maar het is gelukt. Het is bijna Elfia 2014 en mijn vijfde boek ziet daar het levenslicht.

Jager was een uitdagend verhaal om te schrijven. Niet eerder had ik een man als leidend personage. Een aanvoerder van een groep soldaten nog wel. Een man die blindelings vertrouwt op de geldende macht en hard optreedt om de wil van zijn Godin – die ook nog eens zijn moeder is – uit te voeren. Een man met de macht om de hele wereld op de kop te zetten, maar daar misschien wel te laf voor is. Die man werd Meaghun.

Hij vormde echter niet de enige uitdaging. Ik ben geen schrijver die alles van tevoren plant. Ik heb het geprobeerd, echt, maar tijdens het schrijven blijkt het allemaal niet te werken zoals ik het had bedacht. Misschien denk ik er niet goed genoeg over na of misschien… Ik denk eigenlijk dat mijn verhalen zich gewoon niet van tevoren laten bepalen. Ik moet het verhaal ontdekken tijdens het schrijven. Mijn personages leren kennen tijdens hun avonturen. Ik weet hoe iemand is aan het begin van het boek, maar hoe kan ik weten hoe hij is na alle moeilijkheden, tegenslagen en momenten van geluk? Dus was Meaghun op het einde anders dan ik had verwacht en maakte hij andere beslissingen dan ik in eerste instantie wilde.

Ok, laat ik dat meteen even minder zweverig opschrijven, want ik hoor sommigen al zeggen: ‘Jij bent de schrijver, jij bepaalt.’ En dat is natuurlijk ook zo. Tot op zekere hoogte. Ik bepaal de beginwaarden. En ook daarna kan ik het verhaal en de personages een kant op drukken, maar dat wil niet zeggen dat dat goed is voor het verhaal. Personages en gebeurtenissen moeten logisch zijn. En dus laat ik me als schrijver liever sturen door hen, in plaats van dat ik hun stuur.

Sommige dingen had ik echter moeten weten. Bijvoorbeeld dat Meaghun geen gezin kon hebben van twee vrouwen en evenveel kinderen. In Ilahidir is alles erop gericht om de mensheid zo snel mogelijk te laten groeien, dus zal een van de belangrijkste mannen van het rijk een omvangrijk gezin moeten hebben. Dus ja, ik had eerder moeten beseffen dat hij vijf vrouwen en zeven kinderen moest hebben. Dan had ik dat in januari niet als een gek nog hoeven te veranderen.

Ik heb me dit keer echt uit de naad moeten werken om de deadline te halen. Er is een hele periode geweest dat ik ’s ochtends vroeg opstond om te schrijven, daarna moest werken om daarna tot ’s nachts weer met het verhaal bezig te zijn. Op het einde had ik vrij, zodat ik dagen achter elkaar, zeventien uur per dag aan het verhaal kon werken. Maar misschien ben ik daarom wel extra trots op Jager. Ik heb ervoor geknokt en het is me gelukt. Ik heb een verhaal afgeleverd dat ik nog niet eerder heb geschreven en waarin ik mezelf tot het uiterste heb gedreven.

Toch is het ook weer echt een Kim-verhaal geworden, waarin in eerste instantie misschien een klassieke strijd tussen goed en kwaad wordt gevoerd, maar dat later allemaal veel genuanceerder blijkt. Een verhaal waar je als lezer wordt uitgedaagd om je een mening te vormen over wat er speelt. Ik weet wel voor wie ik ben, maar ik weet ook dat hij of zij niet perfect is, dus dat jij misschien wel een andere kant kiest.

Dus ik wacht in spanning af op de eerste reacties. Die nervositeit zal nooit wennen, maar misschien is dat maar goed ook. Het daagt me uit om steeds een stap verder te zetten. Want er is nog genoeg om over te schrijven.

Heb jij Jager gelezen en ervan genoten? Laat dan een beoordeling achter op websites als Bol.com, Hebban of Goodreads. Jouw review kan andere lezers over de streep trekken om mijn boeken te gaan lezen, dus je helpt me er enorm mee. ❤️

Nieuwsgierig geworden naar dit verhaal? Lees de eerste pagina’s Hier